Eind november kwam de Rechtbank te Rotterdam tot een interessant vonnis. De zaak betrof de verdeling van de opbrengst van de onderhandse verkoop van een huis in een situatie met meerdere hypotheek- en pandhouders.
Bij de inning van een meervoudig verpande vordering door de eerste pandhouder, heeft de tweede pandhouder recht op het eventuele overschot. Ook indien de pandgever failliet is. Dit is wettelijk bepaald in artikel 3:253 BW jo. artikel 57 lid 4 Fw jo. 490b Rv.
De turboliquidatie is een snelle en goedkope manier om een vennootschap te ontbinden. Wanneer er geen baten (activa) meer zijn, kan de Algemene Vergadering van Aandeelhouders het besluit tot ontbinding nemen en houdt de vennootschap direct op te bestaan. De ontbinding moet nog wel worden ingeschreven in de KvK.
Bij de inning van een meervoudig verpande vordering door de eerste pandhouder, heeft de tweede pandhouder recht op het eventuele overschot. Ook indien de pandgever failliet is. Dit is wettelijk bepaald in artikel 3:253 BW jo. artikel 57 lid 4 Fw jo. 490b Rv.
Hoe zat het ook alweer? De onlangs gepubliceerde uitspraak van het Hof te Den Haag van 19 juli 2016 bevestigt nogmaals dat wanneer niet met verzamelpandaktes wordt gewerkt, periodieke registratie van nieuwe pandlijsten noodzakelijk is. In deze blog frissen we de basis van verpanding van toekomstige vorderingen even op.
Op een vordering kunnen meerdere pandrechten rusten. De rangorde wordt dan bepaald door het moment waarop de pandrechten zijn gevestigd: een ouder pandrecht gaat vóór een later gevestigd pandrecht[1]. De meervoudige verpanding kent bij de uitwinning een aantal aandachtspunten voor de pandhouders.
Er ligt een wetsvoorstel bij de Tweede Kamer over een nieuwe Europese procedure die het mogelijk maakt om beslag te leggen op een bankrekening in een ander EU-land. Hiermee zou het eenvoudiger moeten worden om grensoverschrijdende vorderingen te incasseren.
Bij asset based lending wordt het door de bank te verstrekken krediet gebaseerd op de zekerheden op assets van de onderneming. Eén van deze assets is de debiteurenportefeuille van de onderneming: haar uitstaande vorderingen. Hierop kan de bank tot zekerheid voor de terugbetaling van haar krediet een pandrecht vestigen.
Bepaalde rechtshandelingen kunnen worden vernietigd wanneer de toestemming daartoe ontbrak van de echtgenoot van degene die de rechtshandeling aanging (1:88 BW).
In deze blog zal naar aanleiding van een uitspraak van de Rechtbank Rotterdam de kwestie van een schikking met één van meerdere hoofdelijke aansprakelijke vennoten worden besproken en de mogelijke problemen die men in zo’n situatie kan tegenkomen.